Dr. Öğr. Üyesi Draoui Abdelfdil…………………………569-603
Özet:
Bu araştırma, kadim Arap tenkidinin, İslam davetinin başlangıcından bu yana ilk basit aşamalarını ve tezahürlerini, vahyin verilerine, İslami davet ruhuna, Kur'ân-ı Kerîm ve Hz. Peygamber’in sünnetinin direktiflerine uygun bir disiplin içinde ilerlediği algısını savunmayı amaçlamaktadır. Yaratıcı değerlendirme ve söylem türlerine bakıldığında, toplumdaki elçilik işlevi ve vahyin beraberinde getirdiği yüksek ahlaki değerlere ne ölçüde riayet edildiği görülmektedir. Bu genel eğilim genişleyerek estetik unsurlardan, sözlerden, standartlardan ve yargılardan ayrılmıştır. Şairler, yazarlar ve hatipler genel olarak yaratıcıların değerlendirilmesinde başvurulan kanunları geliştirerek meşhur olmuşlardır. Daha sonra İslami çağrının ruhunun ve misyoner insan görüşünün ilkelerinin ve toplumdaki hareketinin tezahür ettiği vizyonlara dayanarak dilsel, şiirsel ve retorik eleştirinin öncüleri ile sözlü veya yazılı olarak eleştirinin öncüleri oldular. Bilakis, rasyonelleştirici sentetik ruh, bazı eleştirmenlerin belirli türleri ve söylemleri desteklemesini sağlayacaktır. Çünkü onlar Kur'an metni, felsefesi ve vahiyle aynı fikirdedirler veya ona hizmet etmektedirler. Öte yandan, diğer ifade kalıpları, yaratıcılık felsefesini ve Kuran metninin ahlakının disiplinli söyleyiş sistemini ihlal ettikleri için çerçeveleme ve kuşatmaya tabi tutulmaktadırlar.
Anahtar Kelimeler:
Eski Eleştiri, Sentez, Rasyonalizasyon, Ulusun Güçlendirilmesi, Kimliğin Korunması, Çağrı Ruhunun Disiplini, Hikâye Anlatıcılığı, Menfaat