Uygulama ile Teori Arasında Dilsel Argümantasyon Al-i Imran Suresi'nden Ayetler Örneğinde

Özet

Bu çalışma, çağdaş dilbilimsel çalışmalardaki Argümantasyon sorununu ve onun metin konuşturmasında ne derece aktif olduğunu teorik yönden hareketle Kur’an metinlerindeki tezahürlerine ulaşarak araştırmaya çalışıyor. Bunu yaparken Âl-i İmrân suresinden bazı ayetler vasıtasıyla analitik metodun mekanizmalarına ve edimbilim uygulama düzenlemelerine dayanıyor. Metinlerin arkasındaki gerçek anlamları ortaya çıkaran ve onlardan uzaklaştırmayan bir diyalog yolu kullanılıyor. Metnin özgürlüğünü ve özelliğini koruyacak bir açıyla görüntüyü sunmayı tercih ediyor. Bu çalışma amacı delil getirmek olan Itnâb üslübuyla ve Hıristiyan ve Yahudilerden muhaliflerine (Ehl-i kitap ve Benî İsrâîl) sıfatlarıyla hitapla ön plana çıkan Medenî ayetlerin örneğinde etki alanlarının gözlemidir. Söz konusu sıfatların konuyla ilgili durumu ifade eden sıfatlar oldukları düşünülür. Özellikle de sıfatlar birbirini zıt olarak takip ettiğinde eylemi aynı hitap içerisind ilk sıfata aykırı kılar. Bu durum alıcıyı seçme ve karşılaştırma durumunda bırakır ve ondan yeni bir görüş doğar. Onda konuşucunun durumunu, muhatapların sınıflandırılması, aşamalı başka niteliklerin doğması ve muhatabın yargılardan hak ettiğine yönlendirme vardır.